افعال کمکی (معین)

افعال کمکی یا معین  (auxiliary verbs) معمولاً قبل از یک فعل دیگر (فعل اصلی) در جمله قرار می‌گیرند و کارشان کمک به فعل اصلی جمله در تشکیل عبارات فعلی می‌باشد.

افعال کمکی را می‌توان به دو دسته تقسیم نمود:
 

ویژگیهای افعال کمکی

الف) افعال کمکی اصلی

حالت سوم شخص مفرد (-s form)، گذشته ساده و اسم مفعول (قسمت سوم فعل) آنها نامنظم (بی قاعده) است:
 

ب) افعال کمکی وجهی

1- در حالت سوم شخص مفرد (بر خلاف افعال معمولی) -s نمی‌گیرند:

• She can play the piano quite well. (not: She cans ...)

• He must work harder. (not: He musts ...)

2- در جملات پرسشی و منفی، از فعل کمکی دیگری استفاده نمی‌کنند:

• What would you buy if you won the lottery?
  (not: What did you would buy ...)

3- هیچگاه to بعد از آنها قرار نمی‌گیرد (به استثنای ought to و used to):

• You should phone the police immediately. (not: you should to phone ...)

4- هیچگاه -ed یا -ing نمی‌گیرند:

 musting, musted

5- هیچگاه با همدیگر به کار برده نمی‌شوند:

• I might could wash the car.

قابلیت های مختلف افعال کمکی

1- برای منفی کردن یک جمله کافی است پس از فعل کمکی، not اضافه کنید و یا از حالت مخفف آن استفاده کنید:

 She will come → She will not (won't) come.

2- برای پرسشی کردن یک جمله، فعل کمکی را قبل از فاعل جمله قرار دهید:

 She will come → Will she come?

3- گاهی می‌توان فعل اصلی پس از فعل کمکی را حذف کرد به شرط آنکه معنی آن (با توجه به شرایط) واضح باشد:

• 'Will she come tonight?' 'No, she can't.' (='she can't come.')

• 'I've never been to China. Have you?'
    -----------------------------------------------------------------------------------------------------

• جملات شرطي نوع اول

  از جملات شرطي نوع اول براي بيان يک شرط (يا موقعيت) ممکن و يک نتيجه محتمل در آينده استفاده مي‌شود.

  if	حال ساده	will/won't	مصدر بدون to
  if	I work hard,	I will	pass my exams.

  • If I find your watch, I will tell you. (.اگر ساعت شما را پيدا کنم به شما خواهم گفت)

  • If we leave now, we'll catch the 10.30 train.
    (اگر حالا حرکت کنيم به قطار ساعت 10:30 مي‌رسيم)

  • If I see him, I'll tell him the news. (.اگر او را ببينم خبرها را به او خواهم گفت)

  • You'll get wet if you don't take an umbrella. (.اگر چتر نبري خيس خواهي شد)

   

  علاوه بر will مي‌توان از should ،must ،can ،might ،may و غيره نيز استفاده کرد که در اين صورت معني آن کمي فرق خواهد کرد: If you pull the cat's tail, it may scratch you. (اگر دم گربه را بکشي ممکن است تو را چنگ بزند ) You should eat less rice if you want to lose weight. (اگر مي‌خواهي وزن کم کني بايد کمتر برنج بخوري)

   

  جملات شرطي نوع دوم

  از جملات شرطي نوع دوم براي بيان يک شرط يا موقعيت غير واقعي يا غير ممکن و نتيجه محتمل آن در زمان حال يا آينده بکار مي‌رود. در واقع در اين نوع جملات حال يا آينده‌اي متفاوت را تصور مي‌کنيم.

  if	گذشته ساده	would ('d) would not (wouldn't)	مصدر بدون to
  if	I had more money, I	would ('d)	buy a new car.
  if	you lived in England, you	would ('d)	soon learn English.

  چند مثال ديگر:

  • If he needed any money, I'd lend it to him. (But he doesn't need it)
    (اگر به پول احتياج داشت به او قرض مي‌دادم)

  • If I had more time, I'd help you. (اگر وقت بيشتري داشتم به شما کمک مي‌کردم)

  • If I were^* a rich man, I'd buy an expensive car.
    (اگر ثروتمند بودم يک ماشين گرانقيمت مي‌خريدم)

  • I wouldn't accept the job (even) if they offered it to me.
    (اگر آن کار را به من پيشنهاد مي‌کردند هم قبول نمي‌کردم)

   

  * در اين نوع جملات، اغلب بجاي was از were استفاده مي‌شود: If I were living in Tehran, we could meet more often.

   

  جملات شرطي نوع سوم

  از اين نوع جملات شرطي براي تصور گذشته‌اي غير ممکن استفاده مي‌شود. در واقع در اين نوع جملات، گوينده آرزوي يک گذشته متفاوت را دارد. (ولي به هر حال گذشته‌ها گذشته!)

  if + گذشته کامل + would have + قسمت سوم فعل (p.p.) + ....

  • If I'd seen you, I would have said hello.
    (اگر تو را ديده بودم، سلام مي‌دادم)

  • If he had driven more carefully, he wouldn't have been injured.
    (اگر با دقت بيشتري رانندگي کرده بود، مجروح نمي‌شد)

  • If I had known you were in hospital, I would have gone to visit you.
    (اگر مي‌دانستم شما در بيمارستان بستري بوديد مي‌آمدم و شما را ملاقات مي‌کردم)

  • I would have gone to see him if I had known that he was ill.
    (اگر مي‌دانستم بيمار بود مي‌رفتم و به او سر مي‌زدم